Blog Maksymiliana Paradysza

Witamy serdecznie:)

Już koniec grudnia,znów Święta,Nowy rok za pasem …czas leci coraz szybciej.Popatrzcie…dopiero ledwo co otrzęsłam się z chorobą Maksia a ten mały smyk w marcu skończy 4 latka.Czas biegnie nieubłaganie..Patrząc jak tak uciekający rozmyślam nad tym ile Maks osiągnął ,czy jeszcze coś zdziałamy w  kierunku usprawnianiu jego kochanego ciałka….Jestem pełna nadziei widząc jak dzielnie ćwiczy ,jak dzielnie mknie do przodu,jak obdarowuje nas kolejnym malutkim postępem:)

Mocno chce wierzyć ,że każdy rok da coś nowego ,coś niesamowitego,coś bezcennego-coraz “lepszego” Maksia.

Od marca kiedy to zaczęliśmy leczyć synka u dr.Bohma w Czechach,Maks nie ma napadów:):)  Sen jest spokojny,zasypia bezstresowo,praktycznie nie budzi się w nocy .Nie ma tych okropnych zrywów,które kończyły moją psychikę-a już nie wspomnę jak niszczyły Maksa:(  Wielki sukces dzięki ,któremu życie zmieniło wymiar:)  Wiem….dla Was to brzmi błacho ,może bezsensu  ale dla Nas to wielka rzecz.

Poprawiła się znacznie jego koncentracja,okazywanie emocji,intelekt,rozumienie .

Jest bardziej spokojny,nie płacze już z byle powodu,ogólnie bardzo dojrzał.

Społecznie aktywny bardzo:),komunikatywny również na plus:)

Od listopada Maks ma nauczanie w domu-zajęcia Rewalidacyjno-wychowawcze.

Codziennie na 2 godziny lekcyjne przychodzą nauczycielki.Każdego dnia inna,co dodatkowo stymuluje synka..Mamy w składzie ciocie bardzo kompetentne,doświadczone,które pracują z Maksiem programem opracowanym dla synka. Maksowi te zajęcia sprawiają ogromna radość a dla mamusi chwilkę to chwilka odpoczynku:)

Wyobraźcie sobie iż mój mały synek zna figury geometryczne ( 3 podstawowe ),kolory, parę literek,

liczy patyczki do 5 ,spróbowaliśmy tez czytania globalnego….chętny i bardzo zadowolony.Ogólnie Maks bardzo lubi się “uczyć’,sprawia mu to wielką radość gdy  wie o co chodzi ,gdy odpowiada (wzrokiem) na pytania i zostaje pochwalony.

Specjaliści -terapeuci opiekujący się synkiem są pozytywnie zaskoczeni Maksia główką/ Wkładają mnóstwo serca i pracy aby efekty były jak najlepsze.Co chwile podnoszę mu poprzeczkę, z czym Maks daje sobie śmiało rade .

Troszkę pochwaliłam synka   ale uwierzcie należy mu się:) Tak ciężko pracuje i co najlepsze widać tego efekty.Mówię teraz o sferze intelektualnej,emocjonalnej-ruchowo Maks troszeczkę do przodu.Jest silniejszy -to widać,polubił leżeć na brzuchu co pozwala mu na próby pełzania,przemieszczania się ,podnoszenia na rękach. Ręce są bardziej sprawne.Choć spastyka  daję się we znaki..

Walczymy , walczymy …i czekamy…

Zdrówko dopisuje ,brak chorób bardzo Nas cieszy:):)  Ogólnie chyba limit chorób w naszym domy został wykończony -cha cha.Dzieciaki zdrowe jak rybki.:)

Myślę ,iż ten “z góry” czuwa nad Nami…Dzięki Bogu wszystko się układa, Ja dzielnie daje rade w opiece nad Maksem (co  w moim stanie,ze sporym już brzuszkiem jest dość ciężkie ),nadal codziennie jeżdżę z Maksem na rehabilitacje,do tego na zajęcia w OWI :psycholog,logopeda,pedagog-nawet 2 razy w tygodniu….W sumie nic się nie zmieniło :):)

No może zachowanie synka.:).Maks rozumie iż będzie miał siostrzyczkę co sprawia mu wielką radość:).Mówi do brzucha,dotyka go ,śpiewa kołysanki (tak pokazuje jak idziemy spać)….kwiczy jak mała kopnie, i co najlepsze: pytam go czy będzie pomagał  w opiece przy Zosi  ,dumny kiwa głową ,że tak. Ten widok jest bezcenny,bardzo wzruszający /

Kochani po troszku przedstawiłam Wam  co i jak ….słychać u Nas u Maksia.  Miejmy nadzieje ,iż zawsze będę Wam przedstawiała same takie dobre i mile informacje.

Życzeń jeszcze nie składam….jest jeszcze czas:):)

Pozdrawiamy